En toen was het eindelijk de dag van The Wall.
Ik had 's ochtends nog gewerkt en meteen uit mijn werk haalde ik Sjaak en Marijke op. Daarna even langs huis en toen Gerard opgehaald. Iedereen had er veel zin in.
Om 13.30 uur reden we bij Gerard weg richting Arnhem.
Het was mooi zonnig weer, maar wel druk op de weg. Vooral voorbij Utrecht zorgden wegwerkzaamheden voor nogal wat oponthoud, maar uiteindelijk kwamen we zonder verdere problemen om 16.00 uur aan in Elden, waar we de auto parkeerden.

Bij café restaurant Ons Huis gingen we wat drinken. Het was er gezellig druk met diverse Pink Floyd fans.
Na een paar uurtjes gezellig gezeten te hebben liepen we om 18.00 uur rustig naar het Gelredome. Daar was het erg druk. Ik ging muntjes halen, maar dat duurde even want er stond een lange rij. We wilden wat eten in de tent, maar daar stond een rij van wel '100 km'. Dat was dus niet bedoeling. Daarom besloten we om het stadion in te gaan.
Uiteraard moesten we helemaal omlopen naar ingang K, het zal eens meezitten. Onderweg kocht ik mijn gebruikelijke T-shirt en we kwamen ook langs ingang R, waar diverse leden van het Pink Floyd forum met elkaar hadden afgesproken. Ik ben hier ook lid van, maar er was geen mens te bekennen. Later las ik dat de bijeenkomst al rond 16.00 uur was.
Bij ingang K stond een lange rij, maar tot onze verbazing begon het ineens te lopen en waren we nog vrij vlot binnen. Bij de eet- en drankloketten in het stadion was het gelukkig niet druk, dus hadden we ruim de tijd om wat te eten.

Na het eten gingen we de plaatsen opzoeken. We zaten prima, 1e ring, rij 3, net over de middellijn, met een prima uitzicht op het podium, waar al een halve muur gebouwd was. Even na 20.00 uur begon de show, met veel vuurwerk.
The Wall is eigenlijk geen concert, maar een protest tegen onrecht en onderdrukking in de wereld en tegen de multinationals, zoals Shell en Mercedes, die hier aan meewerken, vanwege het geld dat er te verdienen is.
Roger Waters is een activist met een boodschap, meer nog dan dat hij een muzikant is. Daarom is hij destijds uit Pink Floyd gegaan. Hij had ze niet nodig om zijn boodschap uit dragen. Het maakt hem weinig uit wie de gitarist of drummer is. Als de boodschap maar over komt.
Maar voor ons is dat anders. The Wall is in de eerste plaats één van de beste albums van Pink Floyd. Maar deze band was prima, met o.a. gitarist Snowy White en de broertjes Lennon (Venice) als achtergrondkoor.

De show was geweldig. De bij Pink Floyd horende geluidseffecten waren quadrafonisch te horen, wat betekent dat je de geluiden voor je, achter je en boven je hoort. De muur werd langzaam maar zeker opgebouwd en bij het bereiken van de pauze was hij dicht. Toen stond de band dus, achter de muur, uit het zicht. Gelukkig speelden ze na de pauze het grootste deel voor de muur.
Op de muur werden indrukwekkende beelden geprojecteerd, o.a. van overleden soldaten en burgers in diverse oorlogsgebieden.
Het was een groot spektakel van geweldige muziek en licht- en geluidseffecten. Bij het nummer Another brick in the wall mocht groep 8 van een basisschool uit Arnhem het kinderkoortje playbacken.
Aan het einde van de show stortte de muur in en was de show afgelopen.

Het is met de in- en uitgangen van het Gelredome niet zo goed geregeld, dus het duurde even voor we weer buiten waren. Daar konden we onze overgebleven muntjes inwisselen en liepen we naar de auto. In het park verstapte Gerard zich nog, maar dat liep gelukkig goed af.
We besloten om eerst richting Nijmegen te rijden, omdat we anders eerst weer langs het stadion moesten, waar het natuurlijk spitsuur was.
Via Nijmegen kwamen we uiteindelijk toch weer in de buurt van Arnhem, we hadden dus omgereden, maar na een tijdje zagen we de borden Amsterdam.
Om 2.00 uur was ik thuis.
Het was een onvergetelijke dag waarop we een geweldige show hebben gezien. Ik kan niet wachten tot de DVD (hopelijk met David Gilmour op gitaar) uitkomt.