Goeiesmorgens, de musical, 01-04-2011, HMH Amsterdam

Hoewel het even omschakelen was na de begrafenis van mijn tante Jannie in Leiden had ik toch veel zin in Goeiesmorgens, de musical, ofwel Debiteuren, Crediteuren op het toneel.
Jack, Pé en ik hadden om 16.00 uur afgesproken op het station in Hoorn. We zouden de trein van 16.20 uur nemen. Precies op tijd arriveerde ik op het station. Na het kopen van mijn treinkaartje belde Pé. "Waar zit je?", vroeg hij. Ik zei: "Op het station natuurlijk". "Ik red het niet", zei hij. "Ik sta al een uur bij de apotheek en er zijn nog 10 wachtenden voor me. We moeten een trein later nemen."
Jack was ook al op het station aangekomen en omdat we moesten wachten besloten we om alvast een biertje te halen bij JP. Op weg naar JP zagen we Pé langsrijden. Hij was op weg naar huis, maar we vroegen ons af waarom hij zijn auto niet bij het station parkeerde, zodat we alsnog de geplande trein konden nemen. Maar dan kon hij niks drinken, zei hij later. Pé heeft de hele avond aan de cola gezeten.
Maar goed, na 2 biertjes bij JP liepen Jack en ik terug naar het station, waar Pé ook net aankwam. Pé moest nog een kaartje kopen bij het loket, maar de loketten waren gesloten. Hij had geen pinpas bij zich, dus Jack moest een treinkaartje voor Pé kopen.
Uiteindelijk zaten we dan toch in de trein en zonder problemen kwamen we, met 1x overstappen op Amsterdam Centraal, aan bij de Arenaboulevard. We gingen, zoals gebruikelijk, naar het vertrouwde Grolsch-café. Jack was hier voor het eerst en hij vond het er net zo gezellig als wij.
Na een paar drankjes, die overigens lastig te krijgen waren, ondanks de vele obers, moesten we nog wat eten. We besloten om toch maar weer de eigenlijk veel te dure saté te nemen voor ? 19,30. Maar het smaakte prima.
Na het eten gingen we richting HMH. Het was zoals mestal vrije plaatskeuze. We wilden zitten, dus gingen wede tribune op. Daar vonden we een paar mooie plaatsen. Het bleek dat in de zaal ook stoelen stonden, het was dus geen sta-evenement.
Op het videoscherm aan de zijkant stond een mededeling: "Door een technische storing begint de show later. Dit is geen 1 april grap!"
En inderdaad begon het een kwartiertje later dan gepland. De opening werd verricht door Herman Koch in zijn rol als gemeenteambtenaar. In een hakkelige toespraak liet hij o.a. weten dat het later beginnen van de show wel een 1 april gras was.
Na wat muzikale intermezzo's van de uitstekende band werd het intro van Debiteuren, Crediteuren gespeeld. In het vertrouwde decor kwamen achtereenvolgens Edgar, Jos en Storm op. Precies zoals in de tv-serie, inclusief flauwe mop bij de tramhalte. Omdat de heren verschillende types speelden werden er af en toe filpmjes vertoond, zodat ze de tijd hadden om zich om te kleden. Ook werden er diverse liedjes gezongen, het was tenslotte een musical.
Na wat gedronken te hebben in de pauze dachten we terug te keren naar onze stoelen. Maar omdat het vrije plaatskeuze was en niet iedereen het even nauw nam waren onze plaatsen al bezet. We besloten om beneden aan de bar te gaan staan. Maar dat mocht niet, iedereen moest zitten en we werden dus weggestuurd door een 'oortje'.
We konden alleen nog boven aan de tribune staan. Het nadeel hiervan was dat we de videoschermen niet hoed konden zien. We moesten dus regelmatig door de knieën. Maar uiteindelijk hebben we toch goed konden volgen. Debiteuren, Crediteuren is wel 3 of 4x overnieuw begonnen, steeds hetzelfde ritueel. Dat blijft leuk. Ook werd er door Kees Prins een persiflage gedaan (op video) van Keith Richards. En ook Tampert (Derrick) kwam voorbij.
Omdat we stonden hadden we het voordeel dat we na afloop snel de zaal uit waren. We haalden de jassen en snelden ons naar het station. Ik kocht dit keer geen T-shirt, omdat ik ze echt niet mooi vond. En het was tenslotte geen concert.
We moesten een klein half uurtje wachten en konden toen instappen in de trein naar Alkmaar. Bij Centraal station stapten we uit en toen was opnieuw een tijdje wachten op de trein richting Enkhuizen. Pé en jack gingen op zoek naar een toilet en ik had het idee dat ze heel Amsterdam doorgelopen hadden, zo lang duurde het.
Maar uiteindelijk kwamen we toch zonder problemen weer in Hoorn aan.
Einde van weer een geslaagd uitje.