Nena, Paradiso, 01-05-2010

Zaterdag 1 mei namen Pé en ik de trein van 16.59 uur naar Amsterdam. We hadden een trein eerder kunnen hebben, maar Pé moest zo nodig een kaartje binnen bij het loket kopen. Hierdoor was hij wel 50 cent duurder uit en we zagen de trein voor onze ogen wegrijden.
Maar we kwamen zonder problemen, met 1 snelle overstap in Zaandam, aan op Amsterdam Centraal.
Het kan wel 15 jaar geleden zijn dat we met de trein naar Amsterdam gingen en in de tussentijd is er wel wat veranderd. Voor Centraal is het één grote bouwput en dat zorgde er voor dat we meteen de weg al kwijt waren. We liepen langs de verkeerde kant van het VVV-kantoor en dus moesten we de weg vragen. We voelden ons als 2 boertjes in de grote stad.
We wilden eigenlijk met de tram naar het Leidseplein gaan, maar omdat het mooi weer was besloten we te gaan lopen. We waren tenslotte jaren niet meer in Amsterdam geweest.
Na een wandeling door de enorme drukte: auto's, trams (Pé is erg bang voor trams) en heel veel mensen, kwamen we aan op het Leidseplein. Ook daar was het erg druk, maar we vonden toch makkelijk een plaatsje op het terras.
We wilden een biertje bestellen, maar dat viel nog niet mee. Er was geen ober te bekennen op het terras waar wij zaten. Dus besloten we na een kwartier maar op het naastgelegen terras te gaan zitten. Prompt kwam er een ober op het 1e terras, maar uiteindelijk konden we toch een bestelling doen. Na weer een kwartier hadden we nog niks te drinken. Pé keek toevallig om en zag de ober met lege handen lopen, hij was ons helemaal vergeten. Kan gebeuren, maar bij het 2e rondje gebeurde precies hetzelfde. Ze willen zeker niks verdienen in Amsterdam.
Verder was het mensen kijken geblazen. Dat kan natuurlijk heel goed in Amsterdam, want normale mensen zie je bijna niet. We zagen o.a. een travestiet met een paars/roze jurk en hoge hakken. Het was een grove, grote vent, dus het zag er niet uit. Ook zagen we acteur Hans Kesting nog voorbij lopen.
Omdat het inmiddels 20.00 uur geworden was hadden we geen tijd meer om uitgebreid te gaan eten en het werd dus een snelle hap bij de Burger King. Pé en ik bestelden allebei een menu, maar om de één of andere reden moest ik meer betalen dan Pé. Het broodje van Pé was ook nog veel groter.
Om 20.30 uur stapten we Paradiso binnen. Eerst de jassen inleveren en dan gauw naar binnen, want het optreden van Nena zou om 20.30 uur beginnen. Dat jassen inleveren was ook weer niet zomaar wat. Ik leverde mijn jas in (met in de binnenzak mijn alvast gekochte T-shirt) bij een neger achter de balie. Deze man was echter druk in gesprek met iemand en hij maakte weinig aanstalten om aan het werk te gaan. Uiteindelijk was ik mijn jas toch kwijt en konden we de zaal in gaan.
Het was stampvol binnen en de enige plek waar we nog konden staan was bij de bar, ook niet slecht.
Na een paar minuten begon het concert met 'Schön, schön, schön,'een nummer van de nieuwste cd. De stemming zat er meteen goed in, mede dankzij de geweldige band van wel 10 personen. Zij zorgden voor veel power. Ook Nena zelf was goed in vorm. Ze is inmiddels 50, maar ziet er nog uit als 30, tenminste vanaf de plek gezien waar wij stonden.
Er werd een flink aantal nummers van de nieuwe cd gespeeld, maar natuurlijk ook oude nummers. Uiteraard ook '99 Luftballons'. Opvallend was dat het publiek bijna alle nummers kon meezingen, zowel oude als nieuwe nummers. Dat verbaasde Nena waarschijnlijk zelf ook en ze genoot zichtbaar. Ze vertelde nog dat ze met Koninginnedag ook al in Amsterdam waren en dat ze een 'supertolle Tag'gehad hadden. Ze waren in wel 10 coffeeshops geweest, alsof er niks anders is in Amsterdam.
Het was echt een spetterend concert, jammer dat het amper anderhalf uur duurde. Na '99 Luftballons' kwam er nog een toegift van 2 nummers: 'Anywhere, anyplace, anytime' en de prachtige nieuwe single 'In meinem Leben'.
Na afloop kwam ik weer bij dezelfde neger terecht voor de jassen, maar hoewel hij weer druk in gesprek was hadden we ze toch snel te pakken.
We besloten nog even te kijken of de Surprisebar er nog was. Hier kwamen we voorheen nog wel eens. Hij is er nog, maar er waren geen klanten. Kennelijk was het nog te vroeg.
Toen gingen we weer richting station, maar we besloten om bij De Beiaard op het Spui nog even wat te drinken. Het was er gezellig druk. Daarna wilden we nog even naar café Hoppe, maar daar waren nauwelijks klanten, dus liepen we via de kermis op de Dam naar Centraal. Daar waren we mooi op tijd en we hoefden niet lang te wachten. Ook de terugreis met de trein ging perfect. Het kan dus wel, met de trein ergens naar toe.
Toen nog een stukje fietsen en nadat ik thuis nog even de laatste cd van Nena gedraaid had kwam er een einde aan alweer een mooie concertdag.