Nu eens geen concert, maar een voetbalwedstrijd.
Op zaterdag 5 juni ging ik met Gerard, Pé en Quiéroz naar Nederland-Hongarije, de zogenaamde uitzwaaiwedstrijd. Nog dezelfde avond vliegt het Nederlands elftal naar Zuid-Afrika voor de WK.
Omdat Oranje 's avonds dus ging vliegen werd de wedstrijd 's middags om 14.00 uur gespeeld. Om 11.45 uur gingen Quiéroz en ik van huis om de anderen op te halen. We gingen eerst naar Pé, maar die zat nog te eten. Daarna gingen we naar Gerard. Gerard kwam uit de nachtdienst en omdat er veel problemen op het werk waren door een storing was hij later thuis dan normaal. Hij had dus een kort nachtje gehad. In de auto kon hij nog even zijn ogen dichtdoen.
Het was prachtig weer en zonder problemen kwamen we rond 13.00 uur in Amsterdam aan. Tot onze grote verbazing konden we gewoon in de parkeergarage onder Villa Arena parkeren. Er was zelfs plek genoeg. Onbegrijpelijk, maar wij vonden het prima.
Uiteraard moesten we weer helemaal om het stadion heen lopen om bij de juiste ingang te komen en we kwamen midden in de inmiddels bekende Bavaria girls terecht. Leuke studentes allemaal, gekleed in oranje Bavaria-jurkjes.
Bij ingang Noord A stond een hele lange rij, maar we waren toch nog vrij snel binnen. Pé kocht nog een hoedje tegen de zon en een flesje cola, dat hij echter snel op moest drinken want die mocht niet mee naar binnen. Ook de vuvuzela's, die sommigen mensen mee hadden, werden in beslag genomen.
We moesten helemaal naar de 2e ring, maar gelukkig deed de roltrap het. Dat scheelde weer een hoop zweetdruppels.
Een kwartier voor aanvang zaten we op onze plekken op rij 26. Er zijn 27 rijen, dus we zaten bijna bovenin. Op de tribune was het nog een hele klim naar boven. Op de 27e rij zat een oudere man die nog net niet aan de beademing moest.
Eerst was er nog een mooie huldiging van Edwin vd Sar die officieel afscheid nam van Oranje. Eigenlijk was hij 2 jaar geleden al gestopt als international, maar omdat hij tijdens de kwalificatie nog eens gespeeld had was nu zijn officiële afscheid. Hij werd onderscheiden als Officier van in de Orde van Oranje Nassau.
Toen begon de wedstrijd. Oranje begon fel, maar na 6 minuten stond het toch 0-1 voor de Hongaren, het team van Erwin Koeman.
Bij rust was het echter toch 1-1 en hoewel de 1e helft op een gegeven moment wat gezapig werd ging niemand er vanuit dat Oranje niet ging winnen.
In de rust moest Pé naar de wc. Ik moest ook wel, maar ik keek eerst nog naar het lat schieten, georganiseerd door Radio 538. 3 deelnemers moesten proberen van een meter of 30 op de lat te schieten en de 1e die dat lukte kreeg 10.000 Euro. Er was een deelnemer die het voor elkaar kreeg, dus die was erg blij.
Toen ik naar de wc ging stond Pé daar nog steeds in de rij. Ik was veel eerder terug en de wedstrijd was allang weer begonnen toen Pé er aan kwam. Gerard en ik dachten dat hij in het verkeerde vak beland was, maar hij had een broodje gegeten. Hij moest eerst Arena's halen en toen in de rij staan voor zijn broodje.
De 2e helft was een stuk beter dan de 1e. Oranje begon met de zogenaamde grote 4 en Hongarije had helemaal niets in te brengen. Door een paar schitterende goals, met name de goal van invaller Elia was prachtig, won Oranje gemakkelijk met 6-1. Elia kwam in het veld, kreeg de bal, passeerde een man of 3 en scoorde. Hij gaf even zijn visitekaartje af.
Maar toen Robben zo'n 10 minuten voor tijd geblesseerd uitviel werd het wel rustig in het stadion. Het publiek viel stil en de spelers speelden de wedstrijd rustig uit met 10 man. Als er maar niks ernstigs met Robben was.
Na afloop gingen we meteen naar de parkeergarage en we konden vrij snel wegkomen. We zaten ook heel snel op de snelweg.
Nadat ik Gerard en Pé thuis had gebracht ging ik met Quiéroz naar de McDonalds. Ik dacht dat we wel op zouden vallen met onze oranje shirts, maar op de parkeerplaats zagen we een hele groep (volwassen) mensen verkleed als Smurf. Er waren echter nog meer Oranjesupporters die een snelle hap gingen halen, dus we vielen niet uit de toon.
Quiéroz heeft erg genoten van zijn 1e grote voetbalwedstrijd, hij had alleen een belangrijke zwemles gemist, nl. zwemmen met kleren als voorbereiding op het afzwemmen voor zijn B, maar dit vond hij veel leuker.