Santa Susanna, 4 t/m 11 juli 2009

Zaterdag 4 juli vertrokken Helena, Quiéroz, Quint en ik rond 15.00 uur richting Schiphol voor de vakantie naar Santa Susanna aan de Costa Brava.
Het was snikheet en de airco in mijn auto deed het niet, dus het was geen pretje. Quiéroz dacht dat we naar de camping zouden gaan en het was voor hem dan ook een grote verassing toen we hem vertelden dat we met het vliegtuig naar Spanje gingen.
Bij Schiphol aangekomen zette ik Helena, Quint en alle bagage af bij de vertrekhal. Quiéroz en ik gingen de auto wegbrengen naar P3.
Precies om 16.30 uur konden we in de rij gaan staan voor het inchecken. De koffers waren we kwijt en de kinderwagen van Quint konden we blijven gebruiken tot we het vliegtuig in zouden gaan.
Toen moesten we nog door de douane en dat ging niet helemaal vanzelf. Helena moest haar tas openmaken omdat er verdachte vloeistoffen in zaten. Ze had namelijk babyvoeding voor Quint mee en dat werd uitgebreid onderzocht. Uiteindelijk mocht ze het wel meenemen. Dat gold niet voor het waterpistooltje van € 0.99 van Quiéroz. Dit levensgevaarlijke wapen werd door de douane in beslag genomen!
Tijd om wat te eten en te drinken. Niet goedkoop op Schiphol, wel goed.
Om 18.00 uur moesten we instappen en om ± 18.30 vlogen we weg.
Na zo'n 2 uur vliegen landden we zonder problemen in Barcelona. Toen moesten we op zoek naar de koffers en dat viel nog niet mee. We volgden de borden 'Sortida / Exit' en voor we het wisten stonden we buiten, zonder koffers.
Het bleek dat de loopbanden met de koffers onder de roltrap waren. Dat hadden we niet gezien, maar gelukkig waren we niet de enigen. We moesten wel weer helemaal terug door de douane naar de aankomsthal. Uiteindelijk stapten we met koffers en kinderwagen de bus in. Onderweg vielen Q en Q al gauw in slaap en rond 23.00 uur kwamen we aan in het hotel.
Gauw inchecken en met de lift naar boven. De 4-persoonskamer die we geboekt hadden bleek een 2-persoonskamer te zijn waar 2 extra bedden (waarvan 1 kinderledikant) bij gepropt waren. Als je dan ook nog een kinderwagen en koffers hebt is het al gauw erg vol in de kamer. De volgende dag geklaagd bij de receptie en bij de hostess van Arke, maar dat heeft niks opgeleverd. Het hotel heeft geen grotere kamers. Ik waag er nog wel een briefje naar Arke aan. Een 4-persoonskamer is een 4-persoonskamer en geen 2-persoons met extra bedden.

Verder was het een prima hotel, hoewel onze kamer wel aan de luidruchtige weg en spoorlijn lag. Maar het eten was prima, het lag direct aan het strand en er waren 2 (kleine) zwembaden. 's Avonds was het gezellig in de bar. Er waren diverse optredens, een duo, een flamencoshow, buikdansen, een goochelaar of het (Nederlandse) animatieteam deed wat.
We brachten Quint op tijd naar bed en wij gingen dan naar beneden met de babyfoon in de hand. Quiéroz ging gewoon mee naar de bar. Er waren meer kinderen en al gauw had hij een vriendinnetje. Hij vermaakte zich prima.
In het hotel waren Nederlanders, Duitsers, Engelsen, Belgen en Russen. Als je er een paar dagen bent vallen sommige mensen altijd op. Zoals een Rus van een jaar of 60 met een hoedje op. Hij zoop de hele dag bier. 's Avonds in de bar bestelde hij 3 biertjes tegelijk voor zichzelf.
Dan waren er nog een paar bomen van vrouwen (uit Nederland). Elke avond kwamen deze dames in vol ornaat naar de bar. Helena noemde ze al gauw de 'boomvrouwen' en die benaming hielden we de hele week vol.
Dan was er nog een Engelsman die alles filmde wat hij zag. Die man heeft straks en vakantiefilm van een uurtje of 6. Veel te lang dus.
De lift was een verhaal apart. Er waren er 3 en die leidden hun eigen leven. Je wist nooit waar je terecht kwam.

Het weer viel wel een beetje tegen. Zondag en maandag was het nog prachtig weer en ook dinsdagmorgen liepen we nog te zweten op de markt van Santa Susanna, maar vanaf dinsdagmiddag hebben we de zon niet of nauwelijks meer gezien.

Santa Susanna is een leuk plaatsje, verweven met Malgrat de Mar. Er is een wandelboulevard met hotels en winkeltjes. Er zijn geen honderden kroegen zoals in Lloret de Mar, dus voor jongeren die willen uitgaan is Santa Susanna niet echt geschikt, hoewel er wel jongeren waren. Op de boulevard was bij de hotels elke avond livemuziek, soms ook buiten. Dat was om 24.00 uur overal afgelopen, wat wel zo prettig is voor de nachtrust. Of er daarna nog veel te doen was in het dorp weet ik niet. Er waren wel een aantal disco's en beachclubs.

Woensdag gingen we een dagje naar Barcelona. Een excursie leek ons niet geschikt met kinderen erbij dus we besloten met de trein te gaan. Dat is handiger met de kinderwagen en je kunt weer terug gaan wanneer je wilt.
Alleen dacht de rest van de Costa Brava er ook zo over. Bij het station stond een rij van een kilometer voor het enige loket. Dat duurde dus even, bovendien begon het ook nog te regenen, lekker hoor, Spanje.
Al gauw was het perron erg vol en de trein ook. Met moeite konden we, met kinderwagen, instappen en het werd de hele rit staan. Quint vond dat allemaal niet zo leuk en heeft bijna de hele rit gehuild.
Bij Plaza de Catalunya stapten we uit en we gingen eerst wat drinken in een Grand Café. Daarna gingen we La Rambla (de Ramblas dus) op. Hier was het ook erg druk, maar wel leuk met de vele straatartiesten. Na een tijdje besloten we de drukte te verlaten en we begaven ons in de smalle zijstraatjes. Op een gegeven moment hadden we dit ook wel gezien en gingen we de Ramblas weer op. Ik kocht er nog een FC Barcelona poloshirt. Dat was even zoeken, maar uiteindelijk lukte het toch. Ik had in Santa Susanna al een voordelige FC Barcelona outfit voor Quiéroz op de kop weten te tikken en dat droeg hij vol trots in Barcelona. Overigens kun je in Barcelona ook Real Madrid shirts kopen, maar volgens een verkoper in een winkel worden in Madrid geen FC Barcelona shirts verkocht. Quiéroz wil later bij Barcelona voetballen en veel geld verdienen. Ik krijg dan ook wat van hem.

Het was inmiddels 17.00 uur en we besloten het station weer op te zoeken. Dat ging natuurlijk ook weer niet vanzelf. Alles is ondergronds en we namen de verkeerde trap. Er blijken 2 trein/metro maatschappijen te zijn en we moesten bij een andere zijn.
Het andere station hadden we uiteindelijk gevonden en daar was het zeer druk en bloedheet. Bovendien staat alles erg slecht aangegeven. Maar uiteindelijk lukte het met grote moeite toch om weer in de trein te komen. De trein was overvol en er kwamen steeds nieuwe mensen bij, terwijl dat eigenlijk niet kon. Het was ook bloedheet en Quint huilde ook weer continue. Hij wordt later geen treinconducteur, want met de trein reizen vindt hij niets. Quiéroz hield zich gelukkig rustig.

Donderdag en vrijdag rustig aan gedaan. Het was bewolkt en fris dus geen strand/zwembadweer. We hebben nog wel een rondrit met een treintje door Santa Susanna gemaakt. Vrijdag was Helena ziek, dus toen deden we ook niet veel. Nog even over de boulevard gewandeld en een T-shirt voor mijn verzameling gekocht.

Zaterdag was het alweer tijd om naar huis te gaan. Ontbijten, de koffers pakken, uitchecken en wachten op de bus die ons om 12.30 uur ophaalt.
Na een rit van ruim een uur in een snikhete, benauwde bus kwamen op het vliegveld van Barcelona aan. Het inchecken ging redelijk snel, maar al gauw bleek dat het vliegtuig vertraging had. In plaats van om 16.40 uur gingen we pas om 18.15 uur de lucht in. Een opvallend vrolijke gezagvoerder vertelde dat het vliegtuig 's ochtends door stakingen in Griekenland al vertraging had opgelopen.
De vlucht verliep verder probleemloos en na de gebruikelijke plichtplegingen waren we rond 22.00 uur weer thuis.